Beşikdən Məzara lyrics

(verse: PRoMete)

Pulsuz CD'lər başlanğıcı idi hər şeyin

Heç vaxt fanat sms'ini saymamışam hər şeyim

Və heç vaxt fikirləşməmişəm səhnə üçün xüsusi geyim

Əsas ağlımda olub HOSTçularıma nə deyim

Və heç vaxt saymamışam kimdənsə əskik nəyim

Mənim dinləyicilərim olmayıb, mənim olub arxam, kürəyim

Söykənə biləcəyim ya da mənə açanlar ürəyin

Mən də çalışmışam kömək olanın olum köməyi

Qulaqlara qonaq idik, indi yerimiz ürəklər

Addımlara çevrilib təzə-təzə iməkləməklər

Düz deyirlərmiş, Bakının daimi qonağıdı küləklər

Hansı ki, münasibətləri də sovurur insanlardan

Bu şəhərdə ya yıxılanlardansan, ya yıxılanlara vuranlardan

Yıxıldınsa, səni içəri bıraxmazlar kəndardan

Biz də qala bilmədik baş verənlərdən kənarda

Yaxşı olmağın bir yolu var - olmaq məzarda

(Nəqarət: Gültəkin)

Mən baxmıram səmaya və görmürəm günəşi

Qaranlığım əbədi, ağrılarım əbədi

Yaralanmış ayaqlar və qolda güc tükənir

Amma yolumuz irəli, biz bu yoldan dönmərik

Sönsə də ümid, dönmərik

(verse: AiD)

Pillələr tükəndikcə görürsən ki, zirvə zindandı

Görürsən, xoşbəxtlik açarı sevgi yox, pul və imkandı

Düşmənə qapını bağlıyıb, dostla bir yaşayırsan

Amma düşmən mənzillərin başında eyni damdı

Bu, bəlkə, son görüşdü, bu, bəlkə, son vidadı

Bəlkə də aramızda sökəcəyimiz son divardı

Bəlkə də gördüyünüz səhnə deyil, bir virandı

Bəlkə də varlığımız sınaq deyil, intiqamdı

Qızarmış yanaqlarınız utanc deyil, soyuqdandı

Kimlərsə sevinc, kimlərsə nifrətdən donub qaldı

İlham qürubdandı, hər batan günəş yeni mahnı

Hər kədər, hər etiraz hər biri ayrı insandı

Məşhurluqla sevgi eyni düşüb, eyni qalxır

Və sonda tərk edilsə, qəhrəman da sevmir xalqı

Və sonda vətəndaş sətir, ölkəysə mahnılardı

Və son fəth ediləcək şəhər göz yaşı və ağrılardı

(Nəqarət: Gültəkin)

Mən baxmıram səmaya və görmürəm günəşi

Qaranlığım əbədi, ağrılarım əbədi

Yaralanmış ayaqlar və qolda güc tükənir

Amma yolumuz irəli, biz bu yoldan dönmərik

Sönsə də ümid, dönmərik

(verse: Qaraqan)

Biz yaza bilmədik tarix, ola bilmədik qəhrəman

Qurtara bilmədik sizi və bizi bastırdı zaman

Dəyişə bilmədik dünyanı, söndü arzular

Biz əkdikcə qəmi torpağa, biçdik ancaq ağrılar

Qaranlıq, uzun yollarda istədik olaq şam sizə

Ama işıq verdikcə xalqı özümüz içdən yandırdıq

Kələ-kötür, tikanlı yollarda, bax, qalxdı qan dizə

Sizə yaxın olmaqçün ailə, doğmalardan ayrıldıq

Biz yazmadıq hörmətçün, biz gəlmədik şöhrətçün

Siz bilirsiz mi, deyin, yaşamaq millətçün

Xətt çəkib öz taleyine, düşünmək xalqın taleyin

Və bunu eləməmək nə qəhrəmanlıq, nə cənnətçün

Eşitmək içindəki səsi və bağırmaq dünyaya

Tanrıdan gələn kəlimələri toxumaq bir misraya

Və bu çətin yollarda yıxıldıqca ayağa durmaq

Görməkçün neçə nəfər qalmışıq mən baxacam arxaya

(Nəqarət: Gültəkin)

Mən baxmıram səmaya və görmürəm günəşi

Qaranlığım əbədi, ağrılarım əbədi

Yaralanmış ayaqlar və qolda güc tükənir

Amma yolumuz irəli, biz bu yoldan dönmərik

Sönsə də ümid, dönmərik