Et Plöckleed [German translation]

Wer Int'resse hätt, dä kann

minge Schrebergaden hann,

dorenn wähs vill Jemös.

Wenn do einer fließig ess,

un bruch stets d'r beste Mess,

dä säht no 'nem Johr

janz klipp un klor:

Jedold! Jedold!

Dat Stöck dat steiht wie Jold.

Refrain:

Jo, d'r eschte Plöck ess prima,

och d'r zweite Plöck ess jot,

nor d'r drette Plöck verdräht kei Klima,

dä stich m'r sich am besten an d'r Hot,

an d'r Hooot, an d'r Hooot -

dä stich m'r sich am besten an d'r Hot.

Zweimol hat ene Spetzbov ald

enjebroche met Jewalt -

zackermot, dat jing jot.

Doch wie hä em selve Johr

jrad am Jeldschrank knacke wor,

do säht hinger im

en Schutzmannskrim:

Jedold! Jedold!

Dat Stöck dat steiht wie Gold.

Jo, d'r eschte Plöck wor prima ...

Op enem Ball kom die Frau Schmitz

met d'r Dochter ahnjeflitz,

denn dat Ann' wollt 'ne Mann.

Wie beim Danze sei genog

Hierotskavaliere sooch,

säht die Schmitzefrau

der Dochter schlau:

Jedold! Jedold!

Dat Stöck dat steiht wie Gold.

Jo, d'r eschte Plöck ess prima ...