Μου μιλούν κύματα άγρια
για της γης τα πιο κρυφά
για ναυάγια παλιά
που χαθήκανε
Μου μιλούν και τα λιοπύρια
για την άμμο που κυλά
κι όσα θα ‘ρθουν μετά
μου τα μαρτυρούν
Αχ Αλισάχνη
Αχ δροσερή μου φωτιά
Κάθε μου στίχος σε ψάχνει
Τα βράδια σε καρτερά
σαν αράχνη
Μου το λεν άνεμοι χίλιοι
πως ξανά δεν θα σε βρουν
τα φιλιά που ‘χω στα χείλη
γίναν βράχια
φτιάξαν την Αμοργό
ένα δειλινό