[Nefret ettiğin bir çocuktan daha kötü bir şey varsa, o da hoşlandığın çocuktur, değil mi ?]
Bak, sadece mum sönerken ışığa ihtiyaç duyarsın,
Güneşi sadece kar yağmaya başladığında özlersin,
ve onu ancak bıraktığında anlarsın, onu sevdiğini..
[Biliyorsun, en iyi arkadaş için, birçok şeyi içinde tutarsın!]
Ancak moralin bozulduğunda anlarsın önceki neşeli halini,
Sadece evi özlediğinde yoldan nefret edersin,
ve onu ancak bıraktığında anlarsın, onu sevdiğini..
[Bana güvenebilirsin !]
ve onu bırakırsın
Karanlıkta tavana bakıyorsun
Kalbinin içinde yine o aynı boş his
Çünkü aşk yavaş gelir ve çok hızlı gider...
[Sen her şeyimsin, Rudy!]
Gözlerini kaparken görüyorsun onu,
Belki bir gün anlarsın, neden
dokunduğun her şeyin hep mahvolduğunu...
Fakat sadece mum sönerken ışığa ihtiyaç duyarsın,
Güneşi sadece kar yağmaya başladığında özlersin,
ve onu ancak bıraktığında anlarsın, onu sevdiğini..
Ancak moralin bozulduğunda anlarsın önceki neşeli halini,
Sadece evi özlediğinde yoldan nefret edersin,
ve onu ancak bıraktığında anlarsın, onu sevdiğini..
[Peki.. O öpücük nasıldı ?]
Bak, sadece mum sönerken ışığa ihtiyaç duyarsın,
Güneşi sadece kar yağmaya başladığında özlersin,
ve onu ancak bıraktığında anlarsın, onu sevdiğini..
Ve onu bırakırsın..