Pioseka dla Weroniki [Old Prussian translation]

chodź tu

jedyna którą muszę (kochać)

przez całe życie tak

chodź tu

jedyna której muszę (sprostać)

i być mężczyzną chodź

chodź tu

i wiedz że nikt nie ma takiej (siły)

by cię ochronić chodź

chodź tu

choć wiem ze cię nie zatrzymam (nigdy)

a zawsze będziesz mną

Weroniko

powtarzam imię twe

Weroniko

po-powtarzam odmieniam

chodź tu

ja wiem, że to trzeba wszystko (nazwać)

nazywam - ty wierzysz

chodź tu

tak pragnę mówić tylko (prawdę)

i mówię ci

to jest noc

to jest dzień

to jest biel

to jest czerń to jest

skąd ja to nagle wiem

skąd ja to nagle wiem

Weroniko...

nazywam świat

to jest noc

to jest dzień

tak się ludzie kochają

to jest Bóg a to cień

to jest śnieg

to jest krew

to jest ogień to ból

to jest bajka to wróg

to są sny

nie bój się

to jest prawda to blaga

to jest dobre to złe

oto ty

oto my

skąd się wzięłaś to proste

jesteś cała z miłości

chodź

Weroniko Weroniko...

to jest noc

to jest dzień

to jest biel

to jest czerń to jest...

skąd ja to nagle wiem skąd ja to nagle wiem...

Weroniko Weroniko...