Пятнаццаць ёй, машыну вядзе ледзьве ён.
Ён -- кальцо ёй, яна -- ключ да сэрца свайго.
Пытанне часу ўсяго --
Крыламi ўзмах -- ў палёт.
Як два птушаня ў стыхii бур,
Шлях свой шукаючы..,
З галавой, поўнай мрой,
І з вераю, што ссуне ўсё…
Яны чулі, што цяжка жыць,
Але вядзе iх пачуццё..,
Iм Свет кажа -- не ўзляцiце,
Натхняе ж -- любоў.
Дзіця тут плача, на шляху… вось другі,
"Воўк" чакае ў дзвярах -- стос рахункаў прынес…
Чым/Як плаціць?..
I змрок аблок, моцны ветру роў,
Але iм бачны іншы бок…
Як два вераб’я ў стыхii бур,
Шлях свой шукаючы..,
З галавой, поўнай мрой,
І з вераю, што ссуне ўсё…
I чулі -- пра жыццё,
Але пачýцьцем знаюць ўсё..,
Iм Свет кажа -- не ўзляцiце,
Натхняе ж -- любоў.
Ёй восем’сят, машыну ледзь-ледзь вядзе ён.
Ёй кальцо даў, яна -- ключ да сэрца свайго…
Пытанне часу ўсяго --
Ўзляцець у высь нябёс.
Як два птушаня ў стыхii бур,
Шлях свой шукаючы..,
З галавой, поўнай мрой,
І з вераю, што ссуне ўсё…
I чулі -- пра жыццё,
Але вядзе iх пачуццё..,
Iм Свет кажа -- не ўзляцiце,
Натхняе ж -- любоў.