Εσύ μου `πες πως μ’ αγαπάς
πως είμαι για `σένα ο παράδεισος
στις άδειες σου νύχτες το φως
ο φίλος σου και ο αδελφός
Εσύ μου `πες πως μ’ αγαπάς
μα πριν ξημερώσει μ’ αρνήθηκες
και εγώ που σε πίστεψα πώς
θα ζήσω ξανά μοναχός
Τώρα σιωπή
τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες
χτύπα και συ
η καρδιά μου ν’ αντέξει μπορεί
Εσύ μου `πες πως μ’ αγαπάς
πως είμαι για σένα ο παράδεισος
στα μαύρα σου μάτια το φως
στο στήθος σου ασήμι, χρυσός
Εσύ μου `πες πως μ’ αγαπάς
μα πριν ξημερώσει μ’ αρνήθηκες
μικρό μου αστέρι πού πας
Εσύ μου `πες πως μ’ αγαπάς
Τώρα σιωπή
τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες
χτύπα και συ
η καρδιά μου ν’ αντέξει μπορεί