Jesienne róże

Tak niedawno był maj, byliśmy tak szczęśliwi,

uśmiechnięci i tkliwi. Któż te dni znów ożywi?

Chłodną rękę swą daj, spójrz mi w oczy i powiedz:

czy mnie kochasz? Ja wiem: to jest złudą i snem.

Jesienne róże, róże smutne herbaciane,

jesienne róże są jak usta twe kochane.

Drzewa w purpurze ostatni dają nam schron,

a serca biją jak dzwon na jeden ton.

Jesienne róże szepcą cicho o rozstaniu;

jesienne róże mówią nam o pożegnaniu.

I w liści chmurze idziemy przez parku głusz.

Jesienne róże więdną już.

Jesienne róże szepcą cicho o rozstaniu;

jesienne róże mówią nam o pożegnaniu.

I w liści chmurze idziemy przez parku głusz.

Jesienne róże więdną już.