Δεκάξι χαϊκού [Dekaxi haiku] lyrics

Επί Σκηνής

Σήμαντρα ακούστηκαν

κι ήρθαν οι μαντατοφόροι.

δεν τους περίμενα

λησμονημένη κι η λαλιά τους.

Ξεκούραστοι, φρεσκοντυμένοι

κρατώντας κάνιστρα τους καρπούς.

Θαύμασα και ψιθύρισα:

"Μ' αρέσουν τα αμφιθέατρα".

Η αχιβάδα γέμισε αμέσως

και χαμήλωσε το φως στη σκηνή

όπως για κάποιο περιώνυμο φονικό

A'

Στάξε στη λίμνη

μόνο μια στάλα κρασί

και σβήνει ο ήλιος.

B'

Στον κάμπο ούτ' ένα

τετράφυλλο τριφύλλι.

Ποιος φταίει απ' τους τρεις;

Γ' Στον κήπο του μοuσείου

Άδειες καρέκλες

τ' αγάλματα γύρισαν

στ' άλλο μουσείο.

Δ'

Να' ναι η φωνή

πεθαμένων φίλων μας

ή φωνογράφος;

Ε΄

Τα δάχτυλά της

στο θαλασσί μαντίλι

κοίτα: κοράλλια.

F΄

Συλλογισμένο

το στήθος της βαρύ

μες στον καθρέφτη.

Ζ΄

Φόρεσα πάλι

τη φυλλωσιά του δέντρου

κι εσύ βελάζεις.

Η΄

Νύχτα, ο αγέρας

ο χωρισμός απλώνει

και κυματίζει.

Θ΄ Νέα Μοίρα

Γυμνή γυναίκα

το ρόδι που έσπασε

ήταν γεμάτο αστέρια.

Ι΄

Τώρα σηκώνω

μια νεκρή πεταλούδα

χωρίς φτιασίδι.

ΙΑ΄

Πού να μαζεύεις

τα χίλια κομματάκια

του κάθε ανθρώπου.

ΙΒ΄ Άγονος Γραμμή

Το δοιάκι τι έχει;

Η βάρκα γράφει κύκλους

κι ούτε ένας γλάρος!

ΙΓ΄ Άρρωστη Ερινύς

Δεν έχει μάτια

τα φίδια που κρατούσε

της τρών τα χέρια.

ΙΔ΄

Τούτη η κολόνα

έχει μια τρύπα, βλέπεις

την Περσεφόνη;

ΙΕ΄

Βουλιάζει ο κόσμος

κρατήσου, θα σ' αφήσει

μόνο στον ήλιο.

ΙF΄

Γράφεις. Το μελάνι

λιγόστεψε η θάλασσα

πληθαίνει.