Ik hoor de voetstappen traag voorbij gaan,
Ik zie mezelf langzaam sterven.
Scherpe pijn doorboort mijn hart,
het rijt mij langzaam uiteen.
Eerst ben je een engel die uit de gratie is gevallen,
dan de schikking waar ik een hekel aan heb
Haal me uit de goot met een tedere kus en
ruk mij dan het hart uit om te zien hoe zwart het is!
Neen!
Jij deugt niet...
Het voelt koud aan...
Toch keer ik niet terug.
Ik sterf in m'n eentje!
Ik hoor de voetstappen voorbij gaan,
Ik zie mezelf langzaam sterven
Scherpe pijn doorboort mijn hart,
het rijt mij langzaam uiteen.
Wanneer jij als engel verschijnt
Kijk dan toe hoe ik de weg kwijtraak
Zou jij mijn hartepijn ooit kunnen tenietdoen
Zelfs al zegt men dat engelen nooit moorden?
Neen!
Jij deugt niet...
Het voelt koud aan...
Toch keer ik niet terug.
Ik sterf in m'n eentje!
Neen!
Jij deugt niet...
Het voelt koud aan...
Toch keer ik niet terug.
Ik ga in m'n eentje dood!