Μη μου λες με θλιβερούς αριθμούς
ότι η ζωή δεν είναι παρά ένα όνειρό κενό
κι ότι η ψυχή είναι νεκρός που λαγοκοιμάται
και τα πράγματα δεν είναι αυτά που δείχνουν.
Η ζωή είναι αληθινή! Η ζωή είναι ζέουσα!
και ο τάφος δεν είναι ο σκοπός της
"Χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις"*
δεν ειπώθηκε αυτό από την ψυχή.
Ούτε η διασκέδαση, ούτε η λύπη
δεν είναι ο προορισμός, ή ο δρόμος μας
αλλά το να ενεργούμε ώστε το κάθε αύριο
να μας βρίσκει μακριά από το κάθε σήμερα.
Μακράς διαρκείας ειν' η Τέχνη και ο χρόνος φεύγει
και τα όνειρά μας, όσο δυνατά και θαρραλέα
ηχούνε εντούτοις σαν υπόκωφα κύμβαλα
σε νεκρικές πομπές στο μνήμα.
Στου κόσμου το ευρύ πεδίο μάχης
Στον καταυλισμό της Ζωής,
Μην είσαι ένα χαζό, καθοδηγούμενο βόδι!
Γίνε ήρωας στη μάχη!
Το μέλλον μην το εμπιστεύεσαι, όσο ευχάριστο!
Άσε το νεκρό παρελθόν να θάψει τους νεκρούς του**
Δράσε, δράσε στο ζωντανό παρόν!
Μέσα σου η καρδιά πάνω από το κεφάλι σου ο Θεός!
Η ζωή των μεγάλων ανδρών μας θυμίζει
ότι μπορούμε τις ζωές μας να κάνουμε απόλυτες
και, φεύγοντας, πίσω μας να αφήσουμε
τα χνάρια μας στην άμμο του χρόνου,
Χνάρια, που ίσως κάποιος άλλος
πλέοντας στης ζωής την αγέλαστη οδό
δυστυχισμένος, καραβοτσακισμένος αδελφός
αν τα δει, θα εμψυχωθεί ξανά.
Ας παραμείνουμε, λοιπόν όρθιοι, και ας δράσουμε
με καρδιά όποια κι αν είναι η μοίρα
πάλι να πετυχαίνουμε, πάλι να επιδιώκουμε
μαθαίνοντας να ενεργούμε και να περιμένουμε.