Ik hoor niet thuis in de wereld
Zo zit dat
Iets scheidt me van andere mensen
Overal waar ik ga en sta
Er is iets dat mijn ontsnapping in de weg staat
Pas na dertien stranden vond ik er één leeg
Maar eindelijk is het de mijne
Met druipende perziken
Ben ik klaar voor de camera
Bijna altijd
Maar toch ben ik soms alleen
En schatje alleen dan
Laat ik mezelf achteroverleunen
Kan ik loslaten?
En jouw geheugen laten dansen
In de balzaal van mijn geest
Aan de overkant van de provinciegrens
Het doet pijn om van je te houden
Maar ik hou alsnog van je
Zo voel ik me gewoon
En ik zou liegen
Als ik bleef verbergen
Dat ik er niet mee om kan gaan
En dat ik hevig verlang
Naar iets echts
Dat ik hevig verlang naar iets echts
Pas na dertien stranden vond ik er één leeg
Maar eindelijk gaat het goed
Voorbij Ventura
En lenzen genoeg
In de witte zonneschijn
Maar je kan me nog steeds vinden
Als je het aardig vraagt
Onder de dennenbomen
Met de madeliefjes
Voel me vaag
In de balzaal van mijn geest
Aan de overkant van de provinciegrens
Het doet pijn om van je te houden
Maar ik hou alsnog van je
Zo voel ik me gewoon
En ik zou liegen
Als ik bleef verbergen
Dat ik er niet mee om kan gaan
En dat ik hevig verlang naar iets echts
Dat ik hevig verlang naar iets echts
Het doet pijn om van je te houden
Maar ik hou alsnog van je
Zo voel ik me gewoon
En ik zou liegen
Als ik bleef verbergen
Dat ik er niet mee om kan gaan
Dat ik er niet mee om kan gaan