Jestem białą kartką [French translation]

Jestem białą kartką,

podeptaną i naddartą,

pełną śladów czarnych,

śladów Twoich słów.

Czuję, krew przyspiesza,

myśli wszystkie wiatr przemieszał,

chyba nie mam siły

szukać Ciebie znów.

Bóg się mógł zlitować,

mógł napisać mnie od nowa,

ale łatwiej było zmazać

resztę mnie.

W oczach ciemne plamy,

każdy oddech poszarpany,

chyba nie mam siły

znowu szukać Cię.

Idę w parze z czarną ciszą

chmury wciąż nade mną wiszą,

ale przecież już przetrwałam

tyle burz.

W dół schodami idę,

dokąd, nie wiem i nie widzę.

Piętro wyżej zrezygnował

Anioł Stróż.

Jestem kartką białą,

pogniecioną i niecałą,

bo nie wyszedł Pisarzowi

pierwszy szkic.

Czuję, cichną drzewa,

blaknie ostry kolor nieba,

chyba nie mam siły,

chyba nie mam nic.

Idę w parze z ciszą czarną,

Bóg mnie oddał jej za darmo,

ale przecież już przetrwałam

tyle burz.

W dół schodami idę,

kocham, tęsknię, nienawidzę.

W sercu noszę tępy,

przerdzewiały nóż.

Idę w parze z czarną ciszą,

chmury wciąż nade mną wiszą,

nie wiem, ile jeszcze zdołam

przetrwać burz.

W dół schodami idę,

dokąd, nie wiem i nie widzę.

Piętro wyżej zrezygnował

Anioł Stróż.

Piętro wyżej zrezygnował

Anioł Stróż.