Long Road Home [Turkish translation]

[Giriş]

Bana evin nerdeyse orda mutlu olacağın söylendi, her şeye rağmen sevgi yok artık burda

İçimdeki boşluk hissi gitmiş değil, beni kurtarabilecek bir şey var mı?

Her şeyi denedim ve beceremedim kurtulmayı, tek yaptıkları daha fazla ilaç yazmak oldu

Dönemiyorum

Hayır hayır

Dönemiyorum eve

Dönemiyorum eve

Dönemiyorum eve

Dönemiyorum eve

[Monoxide: Verse 1]

İstenmeyen biri gibi hissediyorum, mideme kadar acı içindeyim

Kazandığım parayı hiçe sayarak gelmeye devam ediyor problemler

Benden üstün biri gösterebilir belki onlara, beni nasıl sevmeleri gerektiğini

İçimde bi delilik cumhuriyeti var, rehabilitasyona tıkıldım kaldım

Hüzünle bakışıyoruz, tokatlıyor beni ve ruhumun öylece arka koltukta oturuyor olması beni hüzünlendiriyor

Para dolu çantaya dokunduğumda canlanıyor sadece, o vakit sanki tüm dünya beni tekrar arasına alıyor

Sanki daha önceki tüm problemlerim yolculuğundan döndü, ve gerçeğe dönüştü

Düşüp duruyorum yere, ve iş kalkmaya geldiğinde her şey bitmiş oluyor çoktan

Ya kafamı yapmak için yaşıyorum ya da ayık olmaya çabalarken ölüyorum, her ikisi de fayda etmiyor

Şimdi bu odada bi başıma oturuyorum ve detoks oluyorum, tek istediğim eve dönmek

Ama eğer ki bu bok çukurundan çıkartırsam kendimi bi gün, size söylemek istediğim tek şey olur, o da şu:

[Nakarat]

Yapayalnız bi dünyada kaybolmuş gibi hissediyorum, değişmiyorum işte, eve götürün beni

Hep bi başıma oldum, çok uğraştım, sürekli tekrar eden bir anıyım ben

Ve bu şarkı sizler için, benim için olduğu kadar; çünkü sürekli yaptığım her şeyi sorguluyorlar

Ve sanırım yanlışları asla düzeltmeyeceğiz, içimiz kan ağlarken bu şarkının ritmiyle

[Madrox: Verse 2]

Siz de ulaşmaya çalıştığınız seviyenin, tam burası ve

tüm o aptal zırvaların arasında bir yerde sıkıştığını hissediyor musunuz?

Ne kadar sıkı çalışırsan çalış hiçbir faydası yok sanki, bu hayat sürekli mide bulandırıyor ve yoruyor; bunun çaresi yok mu?

Daha iyi hissettirecek, değiştiremediğim şeyleri kafayı takmamamı sağlayacak bir ilaç; gerçi olsa bu çok pozitif olurdu, ruh hâlimin aksine

Dipsiz bi kuyuda düşüp duruyorum, sürekli düşünceler kafamda ve uykusuz geceler, ve beni boğacak kadar fazla gözyaşı

Bunun yerine uyumayı öğrenirsin, kaparsın yastığı ve denersin; bi kuş gibi olursun ve rüzgarda bile düşmeden uçabilirsin

Her nerede olurlarsa olsunlar, gittiğim yol boyunca çelme takacaklar bana; en sonunda gülümsediğini görmek ve kahkahanı duymak üzere sana dönebilecek miyim?

Ben daha ilerisini hedefledikçe, evimle aramdaki mesafe artıyor. Benim dışarda bir yerlerde olduğumu bildiğin sürece, asla yalnız olmayacaksın.

Ve bu sonsuz yolculuğumda; yıldızların ötesinde süzülüyorum, hayatı öğreniyorum. Hayat ebedi değildir ama sen her neredeysen evin orasıdır.

[Nakarat]

Yapayalnız bi dünyada kaybolmuş gibi hissediyorum, değişmiyorum işte, eve götürün beni

Hep bi başıma oldum, çok uğraştım, sürekli tekrar eden bir anıyım ben

Ve bu şarkı sizler için, benim için olduğu kadar; çünkü sürekli yaptığım her şeyi sorguluyorlar

Ve sanırım yanlışları asla düzeltmeyeceğiz, içimiz kan ağlarken bu şarkının ritmiyle

[Çıkış]

Bana evin nerdeyse orda mutlu olacağın söylendi, her şeye rağmen sevgi yok artık burda

İçimdeki boşluk hissi gitmiş değil, beni kurtarabilecek bir şey var mı?