Cold Heart of the Klondike [Greek translation]

To έσχατο όριο

Aπόλυτης μοναξιάς

Aδάμαστης άγριας φύσης

Μέσα στης Αγωνίας τον Χείμαρρο1

Το λίκνο της καινούργιας ελπίδας

Πολλά ανοιξιάτικα ξεπαγώματα μακριά από το σπίτι

Ωιμέ! Ω, ζωή! Εδώ στην ερημιά

Τίποτε άλλο (δεν υπάρχει) εκτός από δυο κρύες2 καρδιές του Κλοντάικ3

Η γοητεία μιας χορεύτριας

Ενός πραγματικού Αστεριού του Βορρά4

Εκείνες οι πολύτιμες τριάντα ημέρες

Ένα γράμμα μες στο χιόνι

Αγάπη χαμένη κι ωστόσο πάντοτε παρούσα

Μια φλογερή ανάγκη ζωής

Ωιμέ! Ω, ζωή! Σπίτι μου στην ερημιά

Τίποτε άλλο (δεν υπάρχει εδώ) εκτός από δυο κρύες καρδιές του Κλοντάικ

Ωιμέ! Ω, ζωή! Σπίτι μου στην ερημιά

Τίποτε άλλο (δεν υπάρχει εδώ) εκτός από δυο κρύες καρδιές του Κλοντάικ

1. Ακριβής μετάφραση: Χείμαρρος της Λευκής Αγωνίας. Η ονομασία Χείμαρρος της Αγωνίας έχει επικρατήσει μεταξύ του ελληνικού αναγνωστικού κοινού εξ ου και προτιμήθηκε.

Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες ονομασίες που εμφανίζονται στην παρούσα υποσημείωση εκτός από τις περιπτώσεις όπου δεν μου είναι γνωστή κάποια ήδη υπάρχουσα ελληνική μετάφραση της αγγλικής ονομασίας.

--------------------------------------------

Oλόκληρο το άλμπουμ είναι εμπνευσμένο από από το "Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ", μια σειρά δώδεκα κόμικς γραμμένων και εικονογραφημένων από τον Ντον Ρόσα (Tζιοακίνο/"Κίνο" Ντον Χιούγκο Ρόσα). Το τραγούδι αναφέρεται συγκεκριμένα στην ζωή του Σκρουτζ στο Κλοντάικ κατά την διάρκεια του Πυρετού Χρυσοθηρίας του Κλοντάικ. Κατά την διάρκεια της τριετίας που διέμεινε εκεί, γνωρίζει την ιδιοκτήτρια σαλούν, τραγουδίστρια και περιστασιακή κλέφτρα "Χρυσή" Γκόλντι Ο' Γκιλτ η οποία δημιουργήθηκε αρχικά από τον Καρλ Μπαρκς ως χαρακτήρας στο κόμικ "Επιστροφή στο Κλοντάικ". Ο Καρλ Μπαρκς άντλησε έμπνευση για τον χαρακτήρα της Χρυσής Γκόλντι από την Καθλίν Ρόκγουελ (γνωστή και ως "Η Κέϊτ του Κλοντάικ"). Ο Μπαρκς χρησιμοποίησε τον χαρακτήρα μόνο μια φορά, όμως η Γκόλντι και η σχέση της με τον Σκρουτζ επιλέχθηκαν και διευρύνθηκαν αργότερα από άλλους δημιουργούς, συμπεριλαμβανομένου του Ντον Ρόσα.

---------------------------------

Για όσους ενδιαφέρονται να καταλάβουν το νόημα του κομματιού, η πλήρης ιστορία στην οποία αναφέρεται - βασιζόμενοι στις ιστορίες των Μπαρκς και Ρόσα - εξελίσσεται κάπως έτσι:

- Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, φεύγοντας από την Αυστραλία φτάνει στο Σκάγκγουεϊ της Αλάσκας το 1896. Έκανε το δύσκολο ταξίδι ως το Ντώσον, το οποίο δεν είχε ακόμα εξελιχθεί σε ανθηρό οικονομικό κέντρο. Ένα από τα μοναδικά πράγματα που υπήρχαν τότε στο Ντώσον ήταν το Σαλούν της Ντάμας το οποίο διηύθυνε μια ξανθιά πάπια με το όνομα Γκόλντι Ο' Γκιλτ. Ο Σκρουτζ περνά από το σαλούν δίχως να σταματήσει όμως η Γκόλντι τον προσκαλεί μέσα για γεύμα. Εκείνος αρνείται με απότομο τρόπο και συνεχίζει τον δρόμο του, αφήνοντας πίσω του μια Γκόλντι της οποίας είχε εξάψει το ενδιαφέρον. Αφού δήλωσε το ορυχείο του στην περιοχή του Χείμαρρου της Αγωνίας, ο Σκρουτζ επιστρέφει στο Ντώσον για να αγοράσει εργαλεία και οικοδομικά υλικά. Μέσα σε αυτό το διάστημα η εισροή κόσμου εξαιτίας του Πυρετού Χρυσοθηρίας είχε επιτρέψει στην Γκόλντι να επεκτείνει την επιχείρησή της. Καθώς ο Σκρουτζ περνά από εκεί, εκείνη του φωνάζει, "Έϊ, όμορφε! Ξαναγύρισε σε μερικές εβδομάδες για τα εγκαίνια της νέας Σάλας Χορού της Ντάμας!". Ο Σκρουτζ για ακόμα μια φορά αρνείται κατηγορηματικά. Αργότερα, ο Σκρουτζ επιστρέφει στο Ντώσον για να υποβάλει επίσημη δήλωση του υποστατικού του στον Χείμαρρο της Αγωνίας. Ο αχρείος τοκογλύφος Γλίτσας Λέρας, απαγάγει τον Σκρουτζ και τον αλυσοδένει στο πλωτό του καζίνο. Ο Σκρουτζ δημιουργεί χάος κατά την απόδρασή του και η Γκόλντι ενδόμυχα εντυπωσιάζεται.

["Ο Βασιλιάς του Κλοντάικ" (Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ κεφάλαιο 8ο) - Ντον Ρόσα (1995)]

-------------------------------

- Λίγο αργότερα, ο Σκρουτζ ανακαλύπτει έναν τεράστιο σβώλο χρυσού τον οποίο ονομάζει "Ψήγμα (μεγέθους) Αυγού Χήνας". Τελικά αποφασίζει να μπει στην Σάλα της Ντάμας για να επιδείξει το εύρημά του. (Όταν φτάνει, η Γκόλντι τραγουδά το κομμάτι "Μετά τον Χορό")

Εντυπωσιασμένη και άπληστη, η Γκόλντι τον προσκαλεί για καφέ. Εκείνος συμφωνεί διστακτικά. Η Γκόλντι ρίχνει κρυφά υπνωτικό στον καφέ του και ο Σκρουτζ ξυπνά μετά από ώρες μέσα σε έναν σωρό από χιόνι έξω από την κωμόπολη. Μόλις ανακαλύπτει πως όλο του το χρυσάφι έχει εξαφανιστεί, επιστρέφει στην Σάλα της Ντάμας και ξεκινά έναν τρομερό καβγά, βάζοντάς τα με όλους μέσα στο μπαρ ταυτόχρονα. (Η βιαιότητα αυτής της σκηνής είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η λογοκρισία αφαίρεσε την συγκεκριμένη αλληλουχία καρέ από την αρχική έκδοση του "Επιστροφή στο Κλοντάικ" το 1953). Αφότου βγαίνει νικητής, ο Σκρουτζ στριμώχνει την Γκόλντι και απαιτεί να του επιστρέψει το χρυσάφι του. Εκείνη του πετάει στο κεφάλι ό,τι είχε απομείνει από τον τεράστιο σβώλο του (που πλέον ονομάζεται "Ψήγμα (μεγέθους) Μεγαλούτσικου Αυγού") αλλά δεν μπορούσε να του επιστρέψει το χρυσάφι που έλειπε. Για να της διδάξει την αξία της σκληρής δουλειάς, ο Σκρουτζ ουσιαστικά την απαγάγει και την αναγκάζει να δουλέψει στο ορυχείο του για ένα μήνα.

(Εδώ εντοπίζεται η δεύτερη αιτία της αφαίρεσης της συγκεκριμένης αλληλουχίας από την αρχική έκδοση του "Επιστροφή στο Κλοντάικ". Όπως το έθεσε ο ίδιος ο Καρλ Μπαρκς: "Τί έκανε μαζί της κατά την διάρκεια της νύχτας; Είχα πραγματικά ξεπεράσει τα όρια και το συνειδητοποίησα όταν οι εκδότες "έκοψαν" το κομμάτι.". Ίσως η διαμονή της Γκόλντι στον Χείμαρρο της Αγωνίας δεν ήταν εντελώς ανοικειοθελής, και η νύξη μιας πιο στενής σχέσης μεταξύ τους ενόχλησε τους λογοκριτές αρκετά ώστε να "κόψουν" αυτές τις σκηνές. Αυτή η αναδρομή του Σκρουτζ στο παρελθόν επαναφέρθηκε το 1981 και συμπεριλαμβάνεται στις επανεκδόσεις που ακολούθησαν).

Όταν ο μήνας έληξε, ο Σκρουτζ δίνει στην Γκόλντι έναν πενιχρό μισθό για τον κόπο της. Εκείνη του πετάει τα χρήματα στα μούτρα και φεύγει κοπανώντας τα πόδια της και υποστηρίζοντας πως είχε εξορύξει περισσότερο χρυσό από αυτόν.

["Επιστροφή στο Κλοντάικ" - Καρλ Μπαρκς Πρώτη έκδοση το 1953, αποκαταστάθηκε συμπεριλαμβάνοντας τα μέχρι πρότινος λογοκριμένα καρέ το 1981]

--------------------------------

- Τον Ιανουάριο του 1898, ο Σκρουτζ ταξιδεύει ως το Ντώσον για προμήθειες. Μέχρι τότε, οι φίλοι της Γκόλντι από την Σάλα της Ντάμας έχουν υποψιαστεί πως τρέφει αισθήματα για τον Σκρουτζ και την πειράζουν σχετικά με αυτό. Εκείνη το αρνείται θυμωμένα, φυσικά. Εν τω μεταξύ, ο Συνταγματάρχης Σάμιουελ Στηλ (υπαρκτό, ιστορικά, πρόσωπο), Αστυνομικός Διευθυντής της Καναδικής Έφιππης Αστυνομίας, φτάνει στο Ντώσον για να αποκαταστήσει την έννομη τάξη. Οι εχθροί του θέλουν τον Σκρουτζ στη φυλακή, αλλά φοβούνται πάρα πολύ να υποβάλλουν προσωπικά μήνυση εναντίον του. Η Γκόλντι αποφασίζει πως αυτός θα ήταν ένας πολύ βολικός τρόπος να τον ξαναδεί, οπότε, υποβάλλει μήνυση σχετικά με την απαγωγή της. Ο Επιθεωρητής Σκαρθ (υπαρκτό, ιστορικά, πρόσωπο) πηγαίνει στον Χείμαρρο της Αγωνίας για να συλλάβει τον Σκρουτζ. Μόλις ο Σκρουτζ μαθαίνει ποιος υπέβαλλε την μήνυση ξεφεύγει από τον Σκαρθ και τρέχει να φτάσει στο Ντώσον για να μιλήσει στην Γκόλντι. Προκύπτει μια χιονοθύελλα και ο Σκρουτζ καταρρέει από εξάντληση. Ενώ βρίσκεται αναίσθητος έχει παραισθήσεις με την Γκόλντι να του γνέφει να πάει κοντά της. Το όνειρο παίρνει Χριστουγεννιάτικο χρώμα καθώς ο Σκρουτζ επανακτά κάπως τις αισθήσεις του αντιλαμβανόμενος ένα έλκηθρο που έσερναν τάρανδοι να πλησιάζει. Ένας Λάπωνας είχε χαθεί καθώς κατευθυνόταν προς το Ντώσον όμως ο Σκρουτζ του δείχνει τον δρόμο με αντάλλαγμα να τον πάρει μαζί του. Φτάνουν στο Ντώσον την στιγμή που εκείνο έχει τυλιχτεί στις φλόγες. Αγωνιζόμενος ενάντια στην φωτιά και την Έφιππη Αστυνομία, ο Σκρουτζ τρέχει στην Σάλα της Ντάμας. Η Γκόλντι τον περιμένει μέσα στο φλεγόμενο κτήριο, προκαλώντας τον σιωπηλά να την σώσει. Όταν εκείνος αρνείται πεισματικά να κάνει την παραμικρή κίνηση, εκείνη προσποιείται πως λιποθυμά. Ωστόσο, πριν καν εκείνος προλάβει να την πλησιάσει πέφτει αναίσθητος εξαιτίας ενός κομματιού πάγου που πέφτει από μια μάνικα της πυροσβεστικής. Η Γκόλντι καταλήγει να τον σώσει αυτή από την φωτιά, κάνοντας το γεγονός να δείχνει σαν να την είχε σώσει εκείνος , όμως την παραλαμβάνει ο Ερυθρός Σταυρός πριν ο Σκρουτζ προλάβει να συνέλθει. Η παρεξήγηση με τον νόμο ξεκαθαρίζεται και ο Σκρουτζ είναι ελεύθερος να επιστρέψει στο ορυχείο του. Η Γκόλντι ζητά από τους Έφιππους Αστυνομικούς να παραδώσουν ένα γράμμα στον Σκρουτζ εκ μέρους της. Το γράμμα υπονοείται πως περιέχει την συγγνώμη της αλλά και την εξομολόγηση των αισθημάτων αγάπης που έχει γι' αυτόν. Ο Σκρουτζ, όμως, θεωρώντας πως το γράμμα περιέχει περισσότερες ύβρεις και ψέματα το αφήνει μες στο χιόνι δίχως ποτέ να το διαβάσει.

["Καρδιές στο Γιούκον" (Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ, κεφάλαιο "8β") - Ντον Ρόσα (1995)]

------------------------------------

- Εν τω μεταξύ, ο Σκρουτζ πρέπει να συνειδητοποίησε την πραγματική φύση των δικών του αισθημάτων γιατί λίγο αργότερα σχεδιάζει να επισκεφτεί την Γκόλντι κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες. Πλέον, έχει συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο δολάρια και είναι έτοιμος να εγκαταλείψει το Κλοντάικ θριαμβευτικά. Αφού σφραγίζει το ορυχείο του στον Χείμαρρο της Αγωνίας, ξεκινά για το Ντώσον έχοντας μαζί του κάτι που αργότερα αποκαλύπτεται πως είναι ένα κουτί σοκολατάκια και ένα ερωτικό γράμμα προς την Γκόλντι. (Πολύ πιθανόν και μια πρόταση γάμου επίσης!) Όμως, επεμβαίνει η μοίρα και ο Σκρουτζ χάνει το έλκηθρό του βαθειά μέσα στο ρήγμα ενός παγετώνα. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν στην συνέχεια δέχεται επίθεση από λύκους και πέφτει από έναν γκρεμό με αποτέλεσμα να προσγειωθεί ως εκ θαύματος πάνω σε ένα από τα πλωτά καζίνο του Γλίτσα Λέρα αντί μέσα στον παγωμένο ποταμό. Ο Σκρουτζ αφού πνίγηκε στην θλίψη του για λίγο εξαιτίας των ματαιωμένων του σχεδίων, αποφασίζει να αφιερώσει την ζωή του στο να μεγαλώσει την περιουσία του. Αγοράζει την τράπεζα του Ουάιτχορς κι αργότερα επεκτείνει τις δραστηριότητές του σε πολλούς και ποικίλους επιχειρηματικούς κλάδους.

["Τελευταίο Έλκηθρο για το Ντώσον" - Ντον Ρόσα (1988)]

------------------------------

- Μέσα σε πέντε χρόνια, ο Σκρουτζ έχει γίνει δισεκατομμυριούχος κι επιστρέφει για σύντομο χρονικό διάστημα στο σπίτι του, στην Σκωτία. Ενώ συζητά σχετικά με την γη που είχε αγοράσει στην Καλισότα, οι δύο του αδελφές παρατηρούν την τούφα ξανθών μαλλιών που υπήρχε μέσα στο χρηματοκιβώτιό του. Τον πειράζουν λέγοντάς του πως είχε φιλενάδα κάνοντάς τον να θυμώσει και να υποπέσει σε ορισμένα φροϋδικά ολισθήματα, όπως το να αποκαλέσει την Καλισότα "Γκολντισότα" και την Λιμνούπολη "Γκολντίπολη". Τελικά ο Σκρουτζ εξοργίζεται και φωνάζει στις αδελφές του να σκάσουν. Το ζήτημα θεωρήθηκε, λίγο πολύ, λήξαν μετά από αυτό.

["Ο Εκατομμυριούχος του Ντίσμαλ Ντάουνς" ( Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ, κεφάλαιο 9ο) - Ντον Ρόσα (1995)]

---------------------------

- H Γκόλντι και ο Σκρουτζ δεν έχουν καμία γνωστή επικοινωνία επί πολλές δεκαετίες, παρόλο που εκείνος την αναπολεί ενδόμυχα ανήμερα των Χριστουγέννων του 1947.

["Το Πλουσιότερο Παπί του Κόσμου" (Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ, κεφάλαιο 12ο) - Ντον Ρόσα (1996)

---------------------------

- Μερικά χρόνια αργότερα, κατόπιν θεραπείας για απώλεια μνήμης, ο Σκρουτζ ξαφνικά "θυμάται" τα χρόνια που πέρασε στο Κλοντάικ, πιο συγκεκριμένα μια μυστική κρυψώνα με χρυσό την οποία ποτέ δεν κατάφερε να ξαναβρεί. Παίρνει τα ανήψια του μαζί του στον Βορρά για να επανακτήσει το χαμένο χρυσάφι. Καθ' οδόν τους μιλάει εν συντομία για την Χρυσή Γκόλντι. Λέει νοσταλγικά, "Ήταν λαμπερή και φανταχτερή. Το πιο ζωντανό πλάσμα που γνώρισα ποτέ!". Όταν τα ανίψια του τον πιέζουν να τους δώσει περισσότερες πληροφορίες, εκείνος αποδίδει τη νοσταλγική του διάθεση στο γεγονός πως η Γκόλντι του χρωστάει χρήματα. Το χρυσάφι που του είχε κλέψει ήταν αξίας 1000 δολαρίων, που, σε συνδυασμό με τους τόκους ανέρχεται πλέον στο ένα δισεκατομμύριο δολάρια! Μόλις φτάνουν στο Ντώσον, ο Σκρουτζ επισκέπτεται την παλιά Σάλα της Ντάμας, που πλέον τελεί υπό κατάρρευση. Όταν οι Χιούι, Λιούι και Ντιούι απαιτούν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την Γκόλντι, ο Σκρουτζ τους μιλάει σχετικά με τον καβγά στο σαλούν καθώς και για την παραμονή της Γκόλντι στο ορυχείο του.

Την επόμενη μέρα, ο Σκρουτζ μαζί με τα ανίψια του, πηγαίνουν στον Χείμαρρο της Αγωνίας για να ξαναβρούν την κρυψώνα με το χρυσό. Φτάνοντας στο ορυχείο, ωστόσο, δέχονται πυροβολισμούς από έναν αθέατο καταπατητή! Αφού αντιμετωπίζουν μια αρκούδα-φύλακα, ανακαλύπτουν πως ο καταπατητής του ορυχείου δεν είναι άλλος από την ίδια την Γκόλντι! Ο Σκρουτζ ξαφνιάζεται ευχάριστα, κατά κάποιο τρόπο, αλλά προσπαθεί να μη το δείξει. Εξάλλου, το μόνο που θέλει από εκείνη είναι τα χρήματά του και τίποτε άλλο - σωστά;

Η Γκόλντι προσπαθεί να του αποσπάσει την προσοχή από το χρέος της φλερτάροντάς τον, αλλά δεν τα καταφέρνει: ο Σκρουτζ απαιτεί την εξόφληση ολόκληρου του ποσού. Φυσικά εκείνη δεν διαθέτει ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Τα μόνα που διαθέτει είναι τα συμβόλαια του ορυχείου και τα τελευταία της κοσμήματα. Όταν ο Σκρουτζ την ρωτά πού είχαν πάει τα υπόλοιπά της χρήματα, εκείνη απαντά πως τα είχε χρησιμοποιήσει για να φροντίσει τα ορφανά. Κατόπιν φεύγει παίρνοντας τον δρόμο προς το πτωχοκομείο. Ωστόσο η συνείδηση του Σκρουτζ υπερισχύει και προσφέρεται να ξεχάσει το χρέος αν εκείνη καταφέρει να εξορύξει περισσότερο χρυσάφι από τον ίδιο. Εν αγνοία των ανιψιών του, νοθεύει τον διαγωνισμό έτσι ώστε η Γκόλντι να βρει την μυστική του κρυψώνα. Η Γκόλντι είναι περιχαρής που μπορεί να παραμείνει στο ορυχείο, έτσι όπως έκανε από το τέλος του Πυρετού Χρυσοθηρίας κι έπειτα, κι επιπλέον να κρατήσει όλο το χρυσάφι. Ο Σκρουτζ δίνει μια εξαιρετική παράσταση δήθεν αποστροφής, προσποιούμενος πως έχει ξεχάσει να πάρει το φάρμακο που τον βοηθά με την μνήμη του. Ωστόσο, όταν τα ανίψια του μετρούν τα χάπια του, ανακαλύπτουν πως έχει ήδη πάρει το φάρμακό του, αλλά πιθανότατα κράτησαν την πληροφορία αυτή για τους εαυτούς τους.

["Επιστροφή στο Κλοντάικ" - Καρλ Μπαρκς Πρώτη έκδοση το 1953, αποκαταστάθηκε συμπεριλαμβάνοντας τα μέχρι πρότινος λογοκριμένα καρέ το 1981]

-------------------------

- Λίγα χρόνια αργότερα, φτάνει στα χέρια του Σκρουτζ ένα τηλεγράφημα από τη τράπεζά του στο Ουάιτχορς, μέσω του οποίου ενημερώνεται πως το έλκηθρο που είχε χάσει στην ρωγμή του παγετώνα πριν από όλα αυτά τα χρόνια έχει σχεδόν ελευθερωθεί από τον πάγο. Γι' ακόμα μια φορά, παρέα με τα ανίψια του πάνε στο Γιούκον. Όταν φτάνουν στο Ντώσον, βλέπουν έκπληκτοι πως η παλιά Σάλα της Ντάμας έχει αποκατασταθεί και μετατραπεί σε ξενοδοχείο, με την ονομασία "Χέρια με Κρυοπαγήματα". Μπαίνοντας στο ξενοδοχείο μαθαίνουν πως ιδιοκτήτρια είναι η Χρυσή Γκόλντι. Είχε χρησιμοποιήσει το χρυσό που είχε κερδίσει κατά την τελευταία τους συνάντηση για να πληρώσει για την αποκατάσταση του κτηρίου. Ο Σκρουτζ νιώθει πολύ άβολα με την όλη κατάσταση, όμως η Γκόλντι του προσφέρει ένα δωμάτιο δωρεάν "για χάρη των παλιών καιρών", κι ο Σκρουτζ ποτέ του δεν απορρίπτει ο,τιδήποτε προσφέρεται δωρεάν! Το πρωί ο Ντόναλντ αποκαλύπτει κατά λάθος στον Γλίτσα Λέρα, τον παλιό άσπονδο εχθρό του Σκρουτζ, την αιτία της επισκέψεώς τους. Θεωρώντας πως το χαμένο έλκηθρο πρέπει να περιέχει κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο, ο Γλίτσας παίρνει το τελευταίο του πλωτό καζίνο και κατευθύνεται ανοδικά του ποταμού, προς τον παγετώνα. Παρά τις προσβολές εκ μέρους του, η Γκόλντι δανείζει στον Σκρουτζ το αερόστατό της. Με αυτό, ο Σκρουτζ και τα ανίψια του, καταφέρνουν μόλις και μετά βίας να φτάσουν στον παγετώνα πριν από τον Γλίτσα. Καταλήγουν να κατεβούν το ποτάμι και να φτάσουν στο Ντώσον πάνω σε ένα γιγαντιαίο κομμάτι πάγου. Όταν το κομμάτι του παγετώνα συγκρούεται με την ακτή, το έλκηθρο απελευθερώνεται. Μέσα σε αυτό υπάρχουν όλα τα παλιά σκαπτικά εργαλεία του Σκρουτζ, τα κουρελιασμένα του ρούχα και άλλα ενθύμια από την ζωή του στο Κλοντάικ. Το κουτί με τα σοκολατάκια που υποτίθεται πως η Γκόλντι θα έπρεπε να έχει παραλάβει 50 χρόνια πριν, έχει πέσει κατά λάθος στον δρόμο. Οι Χιούι, Ντιούι και Λιούι, το παραδίδουν στον νόμιμο κάτοχό του. Η Γκόλντι φαίνεται κολακευμένη και έκπληκτη από το γράμμα που υπάρχει μέσα στο κουτί, αλλά ποτέ δεν σχολίασε το περιεχόμενό του. Για μια ακόμα φορά, ο Σκρουτζ και η Γκόλντι αποχωρίζονται.

["Τελευταίο Έλκηθρο για το Ντώσον" - Ντον Ρόσα (1988)]

------------------------

- Η πιο πρόσφατη καταγεγραμμένη συνάντηση μεταξύ τους λαμβάνει χώρα λίγες μέρες μετά το Χρυσό Ιωβηλαίο του Σκρουτζ, την 50η επέτειο της άφιξής του στη Λιμνούπολη. Ως ξεχωριστή έκπληξη, φίλοι και συγγενείς του Σκρουτζ καλύπτουν τα έξοδα για να έρθει αεροπορικώς η Γκόλντι στη Λιμνούπολη. Το γεγονός αποτελεί αναμφισβήτητα έκπληξη και είναι σαφώς ξεχωριστής σημασίας. Τα λόγια που ανταλλάσσουν κατά τον αποχαιρετισμό τους, πιθανότατα, συνοψίζουν την σχέση τους. Ο Σκρουτζ λέει, "Έχω μια παγκόσμια αυτοκρατορία να διευθύνω! Δεν μπορώ έτσι απλά να παρατήσω τα πάντα και να χαραμίσω χρόνο σε ανοησίες!". Η Γκόλντι απαντά, "Ξέρω! Ξέρω! Θα περιμένω."

Κι από όσο γνωρίζουν όλοι, ακόμα περιμένει. Παρόλα αυτά, ο εκνευρισμός του Σκρουτζ πολύ σύντομα μετατρέπεται σε χαρά μόλις εκείνη χάνεται από το οπτικό του πεδίο.

["Κάτι Μικρό αλλά Ξεχωριστό" - Ντον Ρόσα (1998)]

-------------------------

- Αργότερα, ο Σκρουτζ καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να ξαναβρεί ένα συγκεκριμένο νόμισμα όταν αυτό φαίνεται να απουσιάζει αδικαιολόγητα από το χρηματοφυλάκιό του. Ο Ντόναλντ και οι υπόλοιποι αγνοούν το γεγονός πως το νόμισμα αυτό ανήκε σε εκείνα με τα οποία ο Σκρουτζ είχε αποπειραθεί να πληρώσει την Γκόλντι μετά από την παραμονή της στο ορυχείο του Χείμαρρου της Αγωνίας. Εκείνη, φυσικά, του είχε πετάξει τα λεφτά θυμωμένη πριν φύγει, οπότε το νόμισμα παρέμεινε στα χέρια του ως ένα ξεχωριστό κομμάτι της προσωπικής του συλλογής.

["Το Νόμισμα" - Ντον Ρόσα (1999)]

------------------------

- Ο Σκρουτζ, ο Ντόναλντ και οι Χιούι, Ντιούι και Λιούι κάποια στιγμή ταξιδεύουν στην Φινλανδία αναζητώντας το θρυλικό Σάμπο, μια μαγική μηχανή ικανής να βγάζει αστείρευτες ποσότητες χρυσών νομισμάτων (κι επίσης αλατιού και σιταριού, αν πεινούσες!). Μετά από μια επική μάχη με την Μάτζικα Ντε Σπελ και τους μαγικούς χαρακτήρες του θρύλου της Καλεβάλα, ο Σκρουτζ προσκολλάται πάνω στην μηχανή Σάμπο καθώς αυτή ανέρχεται στην Αιωνιότητα μαζί με τον καλό μάγο Βάιναμουϊνεν. (Στη φινλανδική μυθολογία, ο Βάιναμουϊνεν είναι ο βασικός χαρακτήρας του έπους Καλεβάλα, καθώς και πρωταγωνιστής πολλών άλλων παραδοσιακών φινλανδικών τραγουδιών και ιστοριών. Πρόκειται για μια σαμανιστική φιγούρα, με την μαγική δύναμη των τραγουδιών και της μουσικής). Για να ανταποδώσει την βοήθεια που πρόσφερε ο Σκρουτζ στην ανακατασκευή του Σάμπο, ο Βάιναμουϊνεν του επιτρέπει να τον ακολουθήσει στην αιώνια αφθονία. Το τίμημα, ωστόσο, ήταν πως ο Σκρουτζ δεν θα μπορούσε ποτέ ξανά να επιστρέψει στην φυσιολογική ζωή ως θνητός. Ο Βάιναμουϊνεν τον προειδοποιεί πως αν τον ακολουθήσει δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά να δει "το μεγαλείο του Βορρά", εκεί όπου μια "χαμένη αγάπη ακόμα (τον) περιμένει". Με βλέμμα απόμακρο, ο Σκρουτζ αποφασίζει πως, όχι, τίποτα δεν αξίζει ένα τόσο μεγάλο τίμημα. Ο Βάιναμουϊνεν τον συγχαίρει για την ορθή του επιλογή κι ύστερα τον αφήνει να πέσει ξανά στην Γη, ενώ κρατά ακόμα σφιχτά στο χέρι του το χερούλι του Σάμπο. Ένα από τα ανήψια του είπε πως ο Βάιναμουϊνεν του επέτρεψε να το κρατήσει για να το προσθέσει στο δωμάτιο με τα τρόπαιά του, όμως ο Σκρουτζ είπε νοσταλγικά πως ήταν για να του θυμίζει τον λόγο για τον οποίο επέστρεψε. Όταν ο Ντόναλντ τον ρωτά σχετικά με αυτό, ο Σκρουτζ αλλάζει θέμα.

["Η Αναζήτηση της Καλεβάλα" - Ντον Ρόσα (2000)]

-------------------------------

(Κύρια Πηγή: www.sullivanet.com)

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως εκτός από τις κακουχίες που υπέστη ο Σκρουτζ στο Κλοντάικ, το κομμάτι αναφέρεται κυρίως σε μια παράξενη όσο και άτυχη αγάπη η οποία παρά τις δικές της κακουχίες και τον χρόνο που πέρασε, ακόμα παραμένει ζωντανή μέσα στις φαινομενικά κρύες καρδιές του Σκρουτζ και της μοναδικής "γυναίκας" που αγάπησε.2. Μεταφράζεται και ως: άπονες.

Το κλίμα του Κλοντάικ είναι θερμό κατά την σύντομη διάρκεια του καλοκαιριού και πολύ ψυχρό κατά τον μακρύ χειμώνα. Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου τα ποτάμια έχουν καλυφθεί από πάγο. Το έδαφος το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου είναι παγωμένο σε βάθος ενός έως τριών μέτρων. Εξ ου και ο παραλληλισμός των καρδιών του Σκρουτζ και της Γκόλντι - οι οποίοι, κατά κάποιο τρόπο, έβαλαν την αγάπη τους για τον πλούτο και τον εγωισμό τους πάνω από την αγάπη που έτρεφαν ο έναν για τον άλλο - με τον κρύο χειμώνα του Κλοντάικ.3. Το Κλοντάικ είναι περιοχή της επικράτειας του Γιούκον στα βορειοδυτικά του Καναδά, ανατολικά των συνόρων με την Αλάσκα. Βρίσκεται περιφερειακά του Ποταμού Κλοντάικ, ένα μικρό ποτάμι που ενώνεται με τον Ποταμό Γιούκον εξ ανατολάς στην περιοχή της Πόλης Ντώσον. Έγινε γνωστό εξαιτίας του Πυρετού Χρυσοθηρίας του Κλοντάικ, ο οποίος ξεκίνησε το 1896 και διήρκεσε μέχρι και το 1899. Στην περιοχή πραγματοποιούνται συνεχώς εξορύξεις χρυσού, με εξαίρεση μία παύση από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Το όνομα "Κλοντάικ" προήλθε από την Βαλτοφιννική λέξη "Tr'ondëk", η οποία σημαίνει "κρουστικό νερό"/ "νερό που σπάει την πέτρα". Οι πρώτοι χρυσοθήρες δυσκολεύονταν να προφέρουν την λέξη των καναδών ιθαγενών, οπότε η λέξη "Κλοντάικ" ήταν το αποτέλεσμα της φτωχής τους αυτής προφοράς.4. "Η Χρυσή Γκόλντι, το Αστέρι του Βορρά", εναλλακτική ονομασία της Γκόλντι Ο' Γκιλτ. Το επώνυμο της Γκόλντι, "Ο' Γκιλτ" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ντον Ρόσα.