Bahamut [Polish translation]

Otóż, Behemot zwie nas swoimi

gdy Bahamut wędruje sam

Obaj wychodzą się zabawić

w ten zimny, deszczowy dzień

Behemot śpiewa nam swoją piosenkę

gdy Bahamut wędruje wraz z nim

lecz we wspaniałości tej wiosny

możesz usłyszeć Bahamuta śpiew

Whoa-ho-ho

czy jesteś tak wielki jak ja?

Whoa-ho-ho-ho

zbyt wielki by ogarnąć wzrokiem

whoa-ho-ho-ho-ho

Bahamut idzie tak wolno

whoa-ho-ho-ho

zbyt wielkie miejsce by tam dojść

Cały znany wszechświat

unosi się zawieszony w cienkiej, srebrnej misie,

która kołysze się łagodnie na plecach

ogromnego, błękitno-zielonego żółwia,

a pokryte łuską żółwie stopy

twardo stoją na szczytach

siedmiu stromych gór,

które wznoszą się z przepastnej, jałowej równiny

ruchomego, cuchnącego, żółtego pyłu,

a równina balansuje w idealnej równowadze,

na szczycie małego, wiotkiego, zielonego drzewa akacji

wyrastającego z pyska

gigantycznego, krwiście czerwonego wołu

o pięćdziesięciu ziejących ogniem oczach

koloru nieba o północy

a kopyta wołu są pewnie umieszczone

na pojedynczym ziarenku piasku,

pływająceym w oku Bahamuta

jak drobinka kurzu.

Nikt nigdy nie widział Bahamuta.

Niektórzy sądzą, że to ryba.

Niektórzy sądzą, że traszka.

Wiemy tylko, że samotny Bahamut

płynie wiecznie przez cały czas i całą przestrzeń

z wszystkimi nami i wszystkim

pływającym w jednej łzie

jego oka.

Otóż, Behemot zwie nas swoimi

gdy Bahamut wędruje sam

Obaj wychodzą się zabawić

w ten zimny, deszczowy dzień

Behemot śpiewa nam swoją piosenkę

gdy Bahamut wędruje sam

lecz we wspaniałości ich jesieni

możesz usłyszeć Bahamuta wołanie

Whoa-ho-ho

czy jesteś tak wielki jak ja?

Whoa-ho-ho-ho

zbyt wielki by ogarnąć wzrokiem

whoa-ho-ho-ho-ho

Bahamut idzie tak wolno

whoa-ho-ho-ho

zbyt wielkie miejsce by tam dojść