Vuje c'ancòra tenite
'a mamma vòsta, si nun 'a stimate,
pe vulè bène a n'ata
ca cchiù bène ve vo' vuje ve credite,
gènte, o 'nfama o 'ngannata,
nun 'e mmettite a paragóne maje,
ca l'ammóre d'a mamma è gruósso assaje!
Na vòta ce stéva uno
ca pe la nnammurata
tutta 'a furtuna sója dòpp'asseccata,
pròpeto nun sapéva cchiù che fà
p'a puté cuntentà.
-Damme -éssa lle dicéva-
òro, aniélle, brillante!
òro, aniélle, brillante isso lle déva...
-Pòrta! -e chillo purtava,
E si dicéva: arruóbbe -isso arrubbava,
E si dicéva: accide! -isso accedéva!
-Che buó cchiù? Si' cuntènta?
C'ato t'aggio da dà?
-No, cuntènta nun sóngo,
nun m'avasta -E tu parla,
dimme, c'ato aggi'a fà?-
-Ma 'o ffaie? Giura! -T'o giuro!-
-E si no st'uócchie miéie,
tu cchiù nun vedarraje,
si chéllo ca vòglio io nun me darraje!
Tè! Chist'è nu curtiéllo,
addu màmmeta va,
scìppale 'o còre e portammillo ccà!
E chillo nfamo jètte,
e stu curaggio avètte!...
Ma c'o stésso curtiéllo,
(c'a mano scellarata le tremmaje)
sceppanno 'o còre â mamma,
nu dito se tagliaje......
E sapite sta mamma,
gènte, che lle dicètte?
Dicètte:-Figlio, te si' fatto male?-
E, guardànnole 'o dito,
suspiranno, murètte.....