A globo veteri [67] lyrics

ca. 1170

Petrus Blesensis

(ca. 1135 - ca. 1204)

1a.

A globo veteri

cum rerum faciem

traxissent superi

mundique seriem

prudens explicuit

et texuit

Natura,

iam preconceperat,

quod fuerat

factura.

1b.

Que causas machine

mundane suscitans,

de nostra virgine

iam dudum cogitans

Plus hanc excoluit,

plus prebuit

honoris,

dans privilegium

et pretium

laboris.

2a.

In hac pre ceteris

totius operis

Nature lucet opera.

tot munera

nulli favoris contulit,

sed extulit

hanc ultra cetera.

2b.

Et, que puellulis

avara singulis

solet partiri singula:

huic sedula

impendit copiosius

et plenius

forme munuscula.

3a.

Nature studio

longe venustata,

contendit lilio

rugis non crispata

frons nivea.

simplices siderea

luce micant ocelli.

3b.

Omnes amantium

trahit in se visus,

spondens remedium

verecunda risus

lascivia.

arcus supercilia

discriminant gemelli.

4a.

Ab utriusque luminis

confinio

moderati libraminis

iudicio

naris eminentia

producitur venuste

quadam temperantia:

nec nimis erigitur

nec premitur

iniuste.

4b.

Allicit verbis dulcibus

et osculis,

castigate tumentibus

labellulis,

roseo nectareus

odor infusus ori.

pariter eburneus

sedet ordo dentium

par nivium

candori.

5a.

Certant nivi, micant lene

pectus, mentum, colla, gene;

sed, ne candore nimio

evanescant in pallorem,

precastigat hunc candorem

rosam maritans lilio

prudentior Natura,

ut ex his fiat aptior

et gratior

mixtura.

5b.

Rapit michi me Coronis,

privilegiata donis

et Gratiarum flosculis.

nam Natura, dulcioris

alimenta dans erroris,

dum in stuporem populis

hanc omnibus ostendit,

in risu blando retia

Veneria

tetendit.