Εις ένα μνήμ’ αγνώριστο [Is éna mním’ agnóristo] lyrics

Εις ένα μνήμ’ αγνώριστο μικρού κοιμητηρίου

δεν θέλω να το βλέπωσιν ακτίνες του ηλίου,

μηδέ κυπάρισσος σκαιά, μήδ’ απεχθής ιτέα,

να το σκιάζη• καταιγίς ας τα κτυπά βιαία !

και δεν ποθώ θυμίαμα, δεν θέλω ψαλμωδίαν•

να έλθης μόνον σε ζητώ, μίαν θαμβήν πρωίαν,

να βρέξης μ’ ένα δάκρυ σου το διψασμένον χώμα,

κι ας σβύση με το δάκρυ σου και τ’ όνομά μου ακόμα…