Αν είναι ο κόσμος αυτός
ένα διαμάντι χαμένο στη λάσπη και
ένας μικρός στεναγμός
η πρώτη νιότη που κλαίει γι’ αγάπη.
Αν είναι ο κόσμος αυτός
μία κραυγή στην ψυχή κλειδωμένη και
της λογικής θησαυρός
που την καρδιά στη βροχή περιμένει
Αν άλλη μια μέρα σου ράγισε
να’ χεις κάτι απ’ αυτή να θυμάσαι
Η ευτυχία σου ήρθε ή άργησε;
Αντιστέκεσαι ή ακόμη φοβάσαι;
Πάμε μπροστά, μονάχα μπροστά
με φλόγα αναμμένη στα μάτια
Καινούργια αγκαλιά
ανοίγει ξανά και ενώνει τα σκόρπια κομμάτια.
Πάμε μπροστά, το βλέμμα ψηλά
Η αλήθεια γιατρεύει το τραύμα
Καινούργια στεριά
ζωή που διψά κι ακόμη αντέχει το θαύμα.
Αν είναι ο κόσμος αυτός
ένα λουλούδι που ακόμη δεν άνοιξε
ένας διαβάτης σκυφτός
δίχως πυξίδα και χάρτη που χάθηκε.
Αν είναι ο κόσμος αυτός
ένα ταξίδι στο φως που σταμάτησε
Μια περιπλάνηση προς
ένα λιμάνι που ακόμη δε φάνηκε.