επτά π.μ.
το σκουπιδιάρικο κάνει μπιπ καθώς κάνει όπισθεν
και ξεκινάω την ημέρα μου σκεπτόμενος τι χαράμισα
Μπορώ να πατήσω το κουμπί που γυρίζει πίσω;
Οι τίτλοι τέλους περνάνε σημαίνοντας το τέλος, αλλά έχασα το καλύτερο μέρος
μπορούμε σε παρακαλώ να το πάρουμε από την αρχή;
Συγχώρεσε την αναποφασιστικότητά μου
Από την άλλη, είσαι πάντα πρώτος όταν κανείς δεν είναι πλάι σου
από την άλλη όμως, θα έρθει η μέρα που θα θέλω να ξεφύγω από όλο αυτό
έντεκα π.μ.,
τέτοια ώρα θα πίστευες ότι θα είχα σηκωθεί
αλλά τα σεντόνια μου καταδεικνύουν τη θερμότητα των επιλογών που έκανα
Και τι βρήκα;
δεν πίστευα ότι θα μπορούσα ποτέ να θέλω κάποιον τόσο πολύ
γιατί τώρα δεν είσαι εδώ και βρίσκομαι πολύ βαθιά μέσα σε αυτόν τον παλιό φόβο
Συγχώρεσε την αναποφασιστικότητά μου... Είμαι απλώς ένας άνθρωπος
Από την άλλη, είσαι πάντα πρώτος όταν κανείς δεν είναι πλάι σου
από την άλλη όμως, θα έρθει η μέρα που θα θέλω να ξεφύγω από όλο αυτό
12 μ.μ. και το σκονισμένο μου τηλέφωνο χτυπά
Βαρύ το κεφάλι μου σηκώνομαι από το μαξιλάρι,ποιός να είναι άραγε;
Ελπίζω να είσαι εσύ