Setkání [Esperanto translation]

Hana:

Perfida

estas la nokto, kiam ĝi ekbrulos

kaj la luno kampas

sur la pinttegmentoj.

Kiam la mallumo servas al la nokto,

min turmentas la penso

ekkuri al la balkono

kaj ekkrii al la steloj.

Vi, kiu suferas

aŭ sentas vin soleca ĝis freneziĝo,

ebria kaj feliĉa pro tiu amo –

mi konas vin tia.

Mia pordo estas malfermegita por vi,

nu, ĉesu vian kuradon por momento!

Vi, kiu aŭdas min, vi estas invitata ĉe mi.

Vi, kiu aŭdas min, estu bonvena ĉe ni!

Rapidu,

antaŭ ol la horizonto roziĝos

kaj antaŭ ol la tago respondos

al mi per eĥo.

Jam resonas la hufoferoj

de viaj timigitaj ĉevaloj;

la tempo jungas la kaleŝon –

nu, iru por ne maltrafi ĝin!

Drupi:

Mi atendis vin delonge, de eterneco,

kaj nun ŝajnas antaŭ nur minuto.

Viaj okuloj jam ridas, vi belas kaj ne ĝin scias.

Mi estas kontenta, nu, diru ĝin ankaŭ vi!

Kia bela renkontiĝo estas, diru ĝin ankaŭ vi!

Hana:

Vi, kiu suferas

kaj sentas vin soleca ĝis freneziĝo…

Drupi:

Mi rigardu vin iomete

kaj vi diru al mi kiel vi fartas.

Hana:

Mia pordo estas malfermegita por vi,

nu, ĉesu vian kuradon dum momento!

Drupi:

Vi ŝajnas kontenta kaj vi vere estas.

Hana:

Vi, kiu aŭdas min, estu bonvena ĉe ni. (×2)