Маңмаңгер кекілің күлте, жалың майда,
Байлаған сені сылап қалқатай да.
Маңмаңгер кекілің күлте, жалың майда,
Байлаған сені сылап қалқатай да.
Жүресің желмаядай жануарым,
Көрейін қызығыңды осындайда.
Қайырмасы:
Ахау, туған елім,
Балаң едім.
Өзіңе осынау әнді,
Ала келдім.
Маңмаңгер, ән қосайын жүрісіңе,
Дер екен қалқа қалай келісіме.
Сыдыртып, маңмаңгермен келе жатып,
Осынау ән күйіндіріп түсті есіме.
Қайырмасы:
Ахау, туған елім,
Балаң едім.
Өзіңе осынау әнді,
Ала келдім.
Маңмаңгер, кекілің күлте, жалың майда,
Бал татыр қант қосса қағаз шайға.
Кісіден анау-мынау жалтару жоқ,
Ақ көйлек, дүрия бешпент сәулем қайда.
Қайырмасы:
Ахау, туған елім,
Балаң едім.
Өзіңе осынау әнді,
Ала келдім.