Κατεβαίνω ξανά στην κόλασή σου.
Με τα πιο καλά μου ρούχα.
Με το πιο λαμπρό λευκό μου.
Να πονέσω τα μάτια σου.
Κατεβαίνω χορεύοντας κι αστράφτω.
Σε τρομάζω και το ξέρω.
Σε προγκάω κι ανάβω.
Κι εσύ το ξέρεις, καίω.
Κρατάς το ποτήρι σου άχαρα,
κοιτάζεις μα δε βλέπεις,
απορείς πώς είναι να ζει κανείς,
πώς είναι να θέλει,
πώς είναι να είναι.
Κοίταξέ με υπάρχω.
Άγγιξέ με, βλάκα, μόνο ζωή σου δίνω,
δε θα καείς.
Χορεύω, μωρό μου.
Κάνω όλα όσα δεν κάνεις.
Ζω όλα όσα φοβάσαι.
Τα όνειρά μου είναι χρωματιστά.
Στα όνειρά μου ποτέ δε θα παίξεις.
Χορεύω, χορεύω για μένα.
Χορεύω και σκηνοθετώ
την πρωινή σου ονείρωξη
και τις μελλοντικές σου αναμνήσεις.
Χορεύω, χορεύω, χορεύω..