´Κι έτονε αγνόν, η εγάπ' τ'εσόν,
´κι έτονε αγνόν, ρίζα μ' η εγάπ' τ'εσόν...
Όρκοι και ομνέματα, δάκραι και τσανέματα,
τ' έμνοστα τα λόγια ντ' έιπες, όλα έσαν ψέματα...
´Κι έτονε αγνόν, η εγάπ' τ'εσόν,
´κι έτονε αγνόν, ρίζα μ' η εγάπ' τ'εσόν.
Έναν κι' έναν με τ'εσέν, εύρα κι εγώ την τσαρέν,
ψεύτικα να αγαπώσε, κι' ασ' σο νού σ' να μη δαβαίν.
´Κι έτονε αγνόν, η εγάπ' τ'εσόν,
´κι έτονε αγνόν, ρίζα μ' η εγάπ' τ'εσόν...
Θάμαν έτονε τρανόν, η υπομονή τ'εμόν,
την βραδήν επαρακάλ'να, ατσά πότε θα 'μερών.
´Κι έτονε αγνόν, η εγάπ' τ'εσόν,
´κι έτονε αγνόν, ρίζα μ' η εγάπ' τ'εσόν...
Με τ'εσέν ρίζα μ' να ζώ, άλλο ξάϊ ´κι επορώ,
νε να συχωρώ σε θέλω, φεύω κι' αποσαίρετώ.
´Κι έτονε αγνόν, η εγάπ' τ'εσόν,
´κι έτονε αγνόν, ρίζα μ' η εγάπ' τ'εσόν.