Οι γρίζες μέρες είναι οι μακριοί σιωπηλοί δρόμοι
μιας έρημης χώρας. Και χωρίς ουρανό
Στο σπίτι της Ειρήνης γελούν, τραγουδούν,
Κόσμος πάει κι έρχεται
Στο σπίτι της Ειρήνης μπουλάλια κρασί.
Απόψε πάμε στο σπίτι της Ειρήνης!
Μέρες δίχως αύριο και η επιθυμία για σένα
Μόνο εκείνες οι μέρες που μοιάζουν φτιαγμένες από πέτρα
τίποτε άλλο παρά ένας τοίχος
με θραύσματα μπουκαλιών στην κορυφή του...
Στο σπίτι της Ειρήνης γελούν, τραγουδούν,
Κόσμος πάει κι έρχεται
Στο σπίτι της Ειρήνης μπουλάλια κρασί.
Απόψε πάμε στο σπίτι της Ειρήνης!
Κι έπειτα, είσαι εσύ στο σπίτι της Ειρήνης
και σαν με βλέπεις τρέχεις κοντά μου
με κοιτάς στα μάτια, μου πιάνεις το χέρι
και σιωπηλά με παίρνεις μαζί σου
Στο σπίτι της Ειρήνης γελούν, τραγουδούν,
Κόσμος πάει κι έρχεται
Στο σπίτι της Ειρήνης μπουλάλια κρασί.
Απόψε πάμε στο σπίτι της Ειρήνης!
Μέρες δίχως αύριο και η επιθυμία για σένα
Τις γκρίζες μέρες ξέρω που θα σε βρώ
Οι γκρίζες μέρες με φέρνουν κοντά σου
στο σπίτι της Ειρήνης, στο σπίτι της Ειρήνης
Στο σπίτι της Ειρήνης γελούν, τραγουδούν,
Κόσμος πάει κι έρχεται
Στο σπίτι της Ειρήνης μπουλάλια κρασί.
Απόψε πάμε στο σπίτι της Ειρήνης!