Leeg zijn alle straten waar ik ga.
'T is alsof ik even niet besta.
Vogels fluiten niet zoals voorheen.
In een volle stad en toch alleen.
Maar oeh als je lacht,
zijn m'n wonden weer geheeld.
Oeh als je lacht,
Worden hart en hoofd en ziel opnieuw gestreeld.
Geef mij heel even dan,
dat gevoel waar ik niet zonder kan.
Want je weet dat ik nooit zo verder kan leven.
Toe laat mij even dan,
nog een nacht waaraan ik denken kan.
Want je bent voor mij de wereld waarin ik leef.
Honderdduizend mensen om me heen.
Dolend in een park en toch alleen.
Maar oeh als je lacht,
zijn m'n wonden weer geheeld.
Oeh als je lacht,
Worden hart en hoofd en ziel opnieuw gestreeld.
Geef mij heel even dan,
dat gevoel waar ik niet zonder kan.
Want je weet dat ik nooit zo verder kan leven.
Toe laat mij even dan,
nog een nacht waaraan ik denken kan.
Want je bent voor mij de wereld waarin ik leef.
Oh breng me dan naar waar ik verder leven kan.
Met alles wat ik eerder had.
Want oeh als je lacht,
zijn m'n wonden weer geheeld.
Oeh als je lacht,
worden hart en hoofd en ziel opnieuw gestreeld.
Geef mij heel even dan,
dat gevoel waar ik niet zonder kan.
Want je weet dat ik nooit zo verder kan leven.
Toe laat mij even dan,
nog een nacht waaraan ik denken kan.
Want je bent voor mij de wereld waarin ik leef.