Όμορφη που 'ναι η Κρήτη [Ómorfi pou 'nai i Kríti]

Όμορφη που `ναι η Κρήτη, όμορφη.

Έι και να `μουνα αετός να την καμάρωνα

όλη, απ’ την κορφή του αγέρα.

Παντέρμη Κρήτη πόσες γενιές φωνάζεις,

ποιος σ’ ακούει;

Φοβέρα θέλει κι ο Θεός

για να κάνει το θάμα του.

Πιάσε το ντουφέκι,

πιάσε πάλι το ντουφέκι.