1. Ελένη Πέτα
Κι έτσι ξαφνικά λες και αερικά
να μου είχαν κάνει μαγικά
σπίθες και
πάγος και
φλόγες και
τ’άγρια νερά
Και μέσα στη σιωπή
σαν κόκκινη αστραπή
να μου είχε κάψει τη ντροπή
σπίθες και
πάγος και
φλόγες και
το’δα καθαρά
Ωχ ωχ αμάν
το συμβάν ήταν μια ματιά
Ωχ ωχ αμάν
πες μου αν σβήνεται η φωτιά
Και μέσα στη σιωπή
σαν κόκκινη αστραπή
να μου είχε κάψει τη ντροπή
σπίθες και
πάγος και
φλόγες και
τ’άγρια νερά
Και σαν μεταξωτά τα λάθη τα σωστά
ήρθαν και με τύλιξαν μετά
σπίθες και
πάγος και
φλόγες και
το’δα καθαρά
Ωχ ωχ αμάν
το συμβάν ήταν μια ματιά
Ωχ ωχ αμάν
πες μου αν σβήνεται η φωτιά
Και μέσα στη σιωπή
σαν κόκκινη αστραπή
να μου είχε κάψει τη ντροπή
σπίθες και
πάγος και
φλόγες και
τ’άγρια νερά