'Ncòpp'a na sèggia 'o nònno
passa 'e ghiurnate sane,
ma ll'uócchie nun se vònno
stà férme e manco 'e mmane!
Tutta 'a vicchiézza sója
sta ‘int’a chill'uócchie ca
le tralùceno 'e giòia
quanno cu mmico sta!
Nu pòco aggubbatiéllo,
trèmma int'e ggamme, è ovèro,
ma pecchè è vicchiariéllo,
ma è sano, asciutto, allèro,
abbasta ca ògne tanto
piglia a pezzecatèlla,
opure sbrasa 'o ffuóco
cu tanto 'e mazzarèlla,
è cuntènto e nun dice
mai che male se sènte.
Pare a mme ch’è felice,
ca nun le manca niénte,
e quanno io l'addimmanne:
"Ma quanta ‘nnammurate
aite tenute, 'o no’,
‘o no’, l'aite cuntate?”
“Ma io saccio chésto, mo,
contat’e ttoje ca tiéne
vint'anne e lassa a me,
a me nun me cunviéne
e dì sti fatte a tte!
Io nun so cchiu' figliulo,
sto pe fernì 'o cammino,
a me me serve sulo
'o ffuóco,'o liétto e 'o vino
e per ristura' 'o naso,
sta présa d'erba santa!
T'hê fatto perzuaso
che io mo' tozzo l'uttanta?
Che n'atu ppòco e addio,
pòc'ato e m'arrecètto?
Pircio' vaco truvanno
'o ffuóco, 'o vino e 'o liétto.
Tu pigli e te ne viéne
cu 'e ‘nnamurate? O che?
Cuntate 'e ttoie ca ‘e ttiéne
sèmpe a duzzine! Eh ‘o Pe’!
Na vòta, 'a nnammurata,
nun puo' sapé ched’èra,
na còsa prilibbata,
na ‘mmaculata vèra,
si e no pe nu mumènto,
s'affacciava ô barcóne.
Tu, felice e cuntènto,
facive 'o muschiglióne,
'o sórece 'e speziale
sèmpe fòra 'a vetrina!
Mo, che? Mo è tale e quale
cu cchésti cculumbrine!
Mo chi 'e ttròva , 'e 'ncarrètta
tre o quatto, quanno po
n'ha fatte na purpètta,
passa 'a mano a chi 'e vvo'!
Ched'è? Tu non 'o ssaje
cómme se campa mo?
.....E 'o nònno pezzecaje
“Etci!” “Salute, 'o no!“.