Μία η άνοιξη ένα το σύννεφο χρυσή βροχή,
βροχή που χόρευε σε κάμπο ώριμο ως το πρωί.
Σαν στάχυα έλυσες πάνω στους ώμους μου χρυσά μαλλιά,
σαν στάχυ χόρεψες σαν στάχυα αμέτρητα ήταν τα φιλιά.
(Ρεφρέν:)
Μη μιλάς άλλο για αγάπη η αγάπη είναι παντού,
στην καρδιά μας στη ματιά μας τρώει τα χείλη τρώει το νού.
Όταν θα 'χουμε υποφέρει καλημέρα θα μας πει,
θα μας φύγει θα ξανάρθει κι όλο πάλι απ' την αρχή.
Μία η θάλασσα ένας ο ήλιος της γλάροι λευκοί,
ήλιος και θάλασσα γλυκό κορίτσι ζεστό πρωί.
Πρωί κι ορθάνοιξα τα δυο σου πέταλα μ' ένα φιλί,
κι εσύ μου χάρισες όλη την άνοιξη σ' ένα κορμί.
(Ρεφρέν)
Χθες ήταν έρωτας χθες ήταν σύννεφο χρυσή βροχή,
χθες ήταν θάλασσα γλάρος που χόρευε με το πρωί.
Τώρα είναι η σιωπή τώρα είναι η λησμονιά κι ο χωρισμός,
κι όλα τα αστέρια του θαρρείς πως έσβησε ο ουρανός.
(Ρεφρέν)