Ποίος εξέρ’ ασήν εγάπ' lyrics

Όντες ρούζω σ’ εγκαλιόπο σ’ και τ’ ομμάτα̤ μ’ τσαμώνω,

θαρρώ σον ουρανόν πετώ και τ’ αγγέλτς ανταμώνω.

Εγάπ’ έν’ δέκα τράμα̤ ζόρ’ χαράντας έναν τσίρταν,

κι ο νους -ισ’ άλλο ‘κι χωρίζ’ τη μέραν ασήν νύχταν.

Τρανόν η εγάπη μ’ για τ’ εσέν και τσερίζ’ το καρδόπο μ’,

εσύ σεβντά ‘κ’ εξέρτς ντό έν’ ναϊλί τ’ εμόν το ψ̌όπον.

Ποίος εξέρ’ ασήν εγάπ’ εμέν να δα̤ρμενεύ’ με;

Η έμορφος ντ’ εγάπανα ‘κι θέλ’ να καλατσ̌εύ’ με.

Ατό τ’ εμόν το φωταχτέρ’ την κάρδα̤ μ’ έκαψεν ζαέρ,

ο πόνον δί’ και παίρ’.

Πού ‘κέσ’ να ευρήκω γιατρικόν, το γέλος -ιμ’ οπίσ’ να φέρ’,

είνας Θεός εξέρ’…