Λευκό χαρτί οι σκέψεις μου.
Τα λόγια κι οι προβλέψεις μου
πήγαν κι απόψε στράφι
και τούτη η νύχτα η θολή
μοιάζει μποτίλια αδειανή,
που ξέμεινε στο ράφι.
[ρεφραίν]
Δε μ’ ένοιαξε να χάσω
κι είπα θα σε ξεχάσω,
μα τις σκιές φοβάμαι
κι ακόμα σε θυμάμαι.
Με αυταπάτες παιδικές
χάνονται οι μέρες μου αργές.
Κι όλα τα αρνιέμαι,
τσιγάρα και φτηνό αλκοόλ
κι ο θρύλος να μη βάζει γκολ
κι αποξεχνιέμαι.
[ρεφραίν]
Δε μ’ ένοιαξε να χάσω
κι είπα θα σε ξεχάσω,
μα τις σκιές φοβάμαι
κι ακόμα σε θυμάμαι.
Κι αν ίσκιους πάλι κυνηγώ,
είναι που μ’ έμαθες να ζω.
Βαθιά μες στο σκοτάδι
και κάθε ώρα, που περνά,
παραμυθιάζομαι ξανά,
πως θα `ρθεις κάποιο βράδυ.
[ρεφραίν]
Δε μ’ ένοιαξε να χάσω
κι είπα θα σε ξεχάσω,
μα τις σκιές φοβάμαι
κι ακόμα σε θυμάμαι.