C ’o caròfano russo int’e capille,
è guappa e geniale ’a gravunara;
t’appiccia dint’o còre na carcara,
te n’arròbba suspire, a mille a mille.
Tène ‘nfrónte na schiòcca ’e ricciulille
ca me pàreno ’e cròcche d’a vurpara,
e ‘mpónt’o musso chilli duie pelille
vanno cinquanta pèzze a centenara.
E pure chésta bèlla femmenóna
ca putarrìa dà sfizzio a ttanto ’o chilo,
ha pérza ’a pace sója pe na guaglióna.
S’a tène rint’a casa ribbazzata
e se ne sta scennènno ‘mpilo ‘mpilo…
Va tròva c’hann’a fa, ll una cu ll ata !