Zoals de klank van de stilte uitroept,
Zo hoor ik je stem en plotseling
Val ik, verloren in een droom.
Zoals het samenkomen van de echo's van onze zielen
Zo spreekt jij die woorden uit en mijn harteklop stokt.
Ik vraag me af wat het beduidt.
Wat overkomt mij toch?
Soms kan ik me niet bewegen.
Soms kan ik nauwelijks ademen.
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Dan verstilt de wereld, zo verstild van binnen en
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Dan bestaat er voor een ogenblik geen ander
Jij bent degene waar ik altijd aan gedacht heb
Ik weet niet hoe, maar ik voel mij beschut in jouw liefde
Ik behoor jou toe
En wanneer jij bij me bent als ik de ogen sluit
Gebeurt het wel 's dat ik bezweer dat ik het gevoel heb
om heel even te kunnen vliegen.
Ergens tussen de Hemelen en de Aarde,
Vastgevroren in de tijd, O, wanneer jij die woorden uitspreekt.
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Dan verstilt de wereld, zo verstild van binnen en
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Dan bestaat er voor een ogenblik geen ander
[Overgang:]
En deze reis die wij ondernemen.
Hoe ver zij wij gevorderd en ik vier elk ogenblik.
En wanneer je zegt dat je van me houdt
Is dat alles dat je hebt te zeggen.
Zo voel ik me altijd.
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Dan verstilt de wereld, zo verstild van binnen en
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Dan weet ik op dat ogenblik waarom ik besta
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Wanneer je zegt dat je van me houdt
Weet je dan hoe ik van je houd?