Δεν μπορώ να ανεχτώ την θλίψη σου
Επειδή με πνιγείς (πνίγεσαι μαζί μου)
Δεν θα επιτρέψω (επιτρέψω) καμία χαρά
Επειδή κάθε φορά που γελάς, νιώθω τόσο (τόσο) ένοχος (ένοχος),
Νιώθω τόσο ένοχος
Είμαι υποχρεωμένος να έχω μετάνοιες;
Έχω γίνει το ψέμα,
Όμορφο και ελεύθερο
Στο ηθικό μυαλό μου
Λατρεύω και κηρύττω την τρέλα που μου έδωσες
Ω, πούλησε μου την μόλυνση,
Είναι μόνο για τους αδύναμους
Δε χρειάζεται συμπαράσταση,
Η μιζέρια που είναι εγω
Έχω χάσει την ικανότητα να χρωματίζω τα σύννεφα
Επειδή με εξαντλείς (εξαντλείσαι μαζί μου)
Έχω κολλήσει σε αυτή την αργή σκοτεινή μέρα
Επειδή κάθε φορά που τρέχεις, μένω ... Πίσω (πίσω),
Μένω πίσω
Κι έτσι ακούω τη φωνή μου πάλι,
Το παραμύθι του πικρού άντρα,
Εδώ είμαι
Κούνησε την σιγή κι άκου τι λέει
Την ήρεμη υπερηφάνεια που έγινε το ψέμα
Ω, πούλησε μου την μόλυνση
Είναι μόνο για τους αδύναμους
Δε χρειάζεται συμπαράσταση,
Η μιζέρια που είναι εγώ
Πούλησε μου την μόλυνση, είναι μόνο για τους αδύναμους
Πάνω σε γόνατα που ματώνουν, ω, αποδέχομαι την μοίρα μου