[Μέρος 1ο: Ο Ιησούς των Προαστίων]
Είμαι ο γιος της οργής και της αγάπης
Ο Ιησούς των Προαστίων
Από την βίβλο από "τίποτα από τα παραπάνω"
Σε μια σταθερή δίαιτα από αναψυκτικό και Ριταλίν1
Κανείς ποτέ δεν πέθανε για τις αμαρτίες μου στην κόλαση
Απ' όσο μπορώ να πω
Τουλάχιστον με εκείνους που ξέφυγα
Και δεν πάει τίποτα λάθος με μένα
Έτσι υποτίθεται ότι πρέπει να είμαι
Στην χώρα της τελειότητας
Που δεν πιστεύει σε μένα
Μού φτιάχνουν την τηλεόραση, ενώ κάθομαι στον σταυρό μου2
Το σαλόνι ή το μέρος που αισθάνομαι άνετος
Την ώρα που οι μαμάδες και οι πατριοί λείπουν
Να ερωτεύεσαι και να χρεωκοπείς
Στο αλκοόλ και τα τσιγάρα και την μαριχουάνα
Για να με κρατήσει τρελό και κάνοντας την κοκαΐνη κάποιου άλλου
Και δεν πάει τίποτα λάθος με μένα
Έτσι υποτίθεται ότι πρέπει να είμαι
Στην χώρα της τελειότητας
Που δεν πιστεύει σε μένα
[Μέρος 2ο: Πόλη των Καταραμένων]
Στο κέντρο της Γης
Στο πάρκινγκ
Στο σουπερμάρκετ όπου διδάχθηκα
Το σύνθημα ήταν ένα ψέμα
Λέει "Το σπίτι είναι όπου η καρδιά σου είναι"
Αλλά τι κρίμα
Επειδή η καρδιά του καθενός
Δεν χτυπάει το ίδιο
Τελειώνει ο χρόνος της
Πόλη των νεκρών
Στο τέλος ενός άλλου χαμένου αυτοκινητόδρομου
Πινακίδες αποπροσανατολίζουν στο πουθενά
Πόλη των νεκρών
Χαμένα παιδιά με βρώμικα πρόσωπα
Κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται
Διαβάζω τα γκράφιτι
Στην τουαλέτα
Σαν τις άγιες γραφές του εμπορικού κέντρου
Και έτσι φαίνεται να παραδέχεται
Δεν είπε πολλά
Αλλά μόνο επιβεβαίωσε ότι
Το κέντρο της γης
Είναι το τέλος του κόσμου
Και δεν θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο
Πόλη των νεκρών
Στο τέλος ενός άλλου χαμένου αυτοκινητόδρομου
Πινακίδες αποπροσανατολίζουν στο πουθενά
Πόλη των νεκρών
Χαμένα παιδιά με βρώμικα πρόσωπα
Κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται
[Μέρος 3ο: Δεν με νοιάζει]
Δεν με νοιάζει αν δεν σε νοιάζει
Δεν με νοιάζει αν δεν σε νοιάζει
Δεν με νοιάζει αν δεν σε νοιάζει
Δεν με νοιάζει
Όλοι είναι σκατάνθρωποι
Γεννημένοι και μεγαλωμένοι από υποκριτές
Καρδιές ανακυκλώνονται, αλλά δεν σώζονται ποτέ
Από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο
Είμαστε τα παιδιά του πολέμου και της ειρήνης
Από το Άναχεϊμ3 στη Μέση Ανατολή
Είμαστε οι ιστορίες και οι μαθητές
Του Ιησού των προαστίων
Η χώρα της τελειότητας
Που δεν πιστεύει σε μένα
Η χώρα της τελειότητας
Και δεν πιστεύω
Και δεν με νοιάζει!
Δεν με νοιάζει! [x4]
[Μέρος 4ο: Πολυαγαπημένοι]
Πολυαγαπημένοι, ακούτε;
Δεν μπορώ να θυμηθώ κουβέντα απ' όσα είπατε
Είμαστε τρελοί ή είμαι συγχυσμένος;
Το κενό μεταξύ της τρέλας και της ανασφάλειας
Ωω θεραπεία, μπορείς σε παρακαλώ να γεμίσεις το κενό;
Είμαι καθυστερημένος ή απλώς είμαι πολύ χαρούμενος
Κανείς δεν είναι τέλειος και κατηγορούμαι
Δεν μπορώ να βρω καλύτερη λέξη, και αυτή είναι η καλύτερή μου δικαιολογία
[Μέρος 5ο: Παραμύθια από ένα άλλο κατεστραμμένο σπίτι]
Το να ζεις και να μην αναπνέεις
Είναι να πεθαίνεις στην τραγωδία
Να τρέχεις, να τρέχεις μακριά
Να βρεις αυτό που πιστεύεις
Και αφήνω πίσω
Αυτό τον τυφώνα από τα γαμημένα ψέματα
Έχασα την πίστη μου σε αυτή
Αυτή την πόλη που δεν υπάρχει
Γι' αυτό τρέχω
Τρέχω μακριά
Στο φως του μαζοχιστή
Και αφήνω πίσω
Αυτό τον τυφώνα από τα γαμημένα ψέματα
Και ξεπέρασα το όριο
Ένα εκατομμύριο και μια γαμημένες φορές
Αλλά όχι αυτή την φορά
Και δεν νοιώθω καμιά ντροπή
Δεν θα απολογηθώ
Όταν δεν έχεις να πας πουθενά
Τρέχοντας μακριά από τον πόνο
Όταν έχεις θυματοποιεί
Παραμύθια από ένα άλλο κατεστραμμένο σπίτι
Φεύγεις...
Φεύγεις...
Φεύγεις...
Αα, φεύγεις από το σπίτι...
1. Ναρκωτικό που προκαλεί ανοχή και εξάρτηση όταν γίνεται κατάχρηση. Δεν πρέπει να συνδυάζεται με αναψυκτικό.2. Εννοεί ότι κάθεται στον καναπέ με τα χέρια ανοιχτά, όπως ο Χριστός όταν σταυρώθηκε3. Πόλη στην Καλιφόρνια