Kendi dünyana hapsolmuşsun
Işıksız ve zamansız
Sessizce umut besleyerek
Yalnızlığa katlanıyorsun
Devam etmek istemiyorsun artık
Ama dönüş yolunu göremiyorsun
Ruhunda binbir korku
ve kalbin çok ağır
Hiç kimse seni anlamayacak...
Bu yolu yanlız yürüyemezsin
Eğer yalnızlık kalbini kırıyorsa
Acı, içinde uyanır
Eğer kabusların
Her gece sahip oluyorsa sana
O zaman bana gel, bana gel...
Kanatlarını aç ve uç benimle
Gece boyunca,
Ufuğun ötesine...
Gözlerini kapat
Hayatı son kez hisset
Soğuğu teninde hisset
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Yeni bir umut
Cesaretinle doğacak
Geçmişteki suçluluklarsa
hafızanda kaybolacak
Eğer yalnızlık kalbini kırıyorsa
Acı, içinde uyanır
Eğer kabusların
Her gece sahip oluyorsa sana
O zaman bana gel, bana gel...
Kanatlarını aç ve uç benimle
Gece boyunca,
Ufuğun ötesine...
Gözlerini kapat
Hayatı son kez hisset
Soğuğu teninde hisset
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Gözlerini kapat
Hayatı son kez hisset